Toen ik het examenjaar inging met nét een 5.5 (omdat ik elk wiskunde proefwerk in dat jaar had herkanst) wist ik dat er veel nodig was om mijn knobbel voor wiskunde te laten groeien.
Aangezien minstens de helft van mijn klas zo rond Kerst het al had over "Leiden" omdat "iedereen daar hun gemiddelde heeft weten te verhogen", besloot ik om ook maar een Wiskunde Examencursus te doen. In februari om precies te zijn, omdat ik dan mijn laatste SE ook nog goed kon maken.
Tot mijn grote verbazing bleken niet alleen oude mannen van ver boven de 50 met grijs haar en een net zo grijze snor wiskunde te geven, maar ook leuke studenten die je ontmoet in de kroeg.
Nadat de docenten zich hadden voorgesteld en onze cijfers hadden geïnventariseerd, gingen we aan de slag. We kregen eerst super overzichtelijke aantekeningen over rekenregels en leerden grappige geheugensteuntjes (Hare Majesteit Wil Vrouwen Die Onderdanig Afwassen). Na afloop van elke aantekening moesten we de bijbehorende sommen maken, die meteen werden nagekeken. Deze routine hielp heel goed want zo wisten we meteen wat we fout deden en zo konden we daar gelijk vragen over stellen.
Aan het einde van de eerste dag was ik kapot én enthousiast en vertelde ik aan iedereen die het wilde horen wat ik die dag allemaal had geleerd.
Na nog 2 dagen, heel veel aantekeningen, sommen en de nodige lachbuien (we maakten zelfs wiskundige grappen), was het tijd voor Het Gevreesde Proefexamen. Al was ik ondertussen wel wat gewend, ik vond 3uur lang alleen maar wiskunde opgaven maken, best wel slopend. Maar ook die drie uur kwam ik door. En toen was het alweer tijd om afscheid te nemen.
Het mooiste is dat mijn wiskundeknobbel is gekomen! Uiteindelijk ben ik geslaagd met een 6.6 voor mijn centraal examen en een gemiddelde van een 6.4, iets wat ik waarschijnlijk niet had gehaald zonder Leiden!
Al met al ben ik blij dat ik het gedaan heb en raad ik het iedereen aan die ook een knobbeltje mist.
Bianca Schrijver
Vechtstede College te Weesp
Examencursus Wiskunde A
Aangezien minstens de helft van mijn klas zo rond Kerst het al had over "Leiden" omdat "iedereen daar hun gemiddelde heeft weten te verhogen", besloot ik om ook maar een Wiskunde Examencursus te doen. In februari om precies te zijn, omdat ik dan mijn laatste SE ook nog goed kon maken.
Tot mijn grote verbazing bleken niet alleen oude mannen van ver boven de 50 met grijs haar en een net zo grijze snor wiskunde te geven, maar ook leuke studenten die je ontmoet in de kroeg.
Nadat de docenten zich hadden voorgesteld en onze cijfers hadden geïnventariseerd, gingen we aan de slag. We kregen eerst super overzichtelijke aantekeningen over rekenregels en leerden grappige geheugensteuntjes (Hare Majesteit Wil Vrouwen Die Onderdanig Afwassen). Na afloop van elke aantekening moesten we de bijbehorende sommen maken, die meteen werden nagekeken. Deze routine hielp heel goed want zo wisten we meteen wat we fout deden en zo konden we daar gelijk vragen over stellen.
Aan het einde van de eerste dag was ik kapot én enthousiast en vertelde ik aan iedereen die het wilde horen wat ik die dag allemaal had geleerd.
Na nog 2 dagen, heel veel aantekeningen, sommen en de nodige lachbuien (we maakten zelfs wiskundige grappen), was het tijd voor Het Gevreesde Proefexamen. Al was ik ondertussen wel wat gewend, ik vond 3uur lang alleen maar wiskunde opgaven maken, best wel slopend. Maar ook die drie uur kwam ik door. En toen was het alweer tijd om afscheid te nemen.
Het mooiste is dat mijn wiskundeknobbel is gekomen! Uiteindelijk ben ik geslaagd met een 6.6 voor mijn centraal examen en een gemiddelde van een 6.4, iets wat ik waarschijnlijk niet had gehaald zonder Leiden!
Al met al ben ik blij dat ik het gedaan heb en raad ik het iedereen aan die ook een knobbeltje mist.
Bianca Schrijver
Vechtstede College te Weesp
Examencursus Wiskunde A